Elementen uit de natuur die als “ongewenst” worden beschouwd - zoals distels en duiven - worden omgezet in nieuwe krachten.  

Dit Is Het Land Waar
Grote Mensen Wonen



Artists

Curator
  • Maaike van Everdingen

Voordracht
  • Hannah Boekestijn


On show from 01.04.2023 to 07.05.2023
Mythologies of weeds, interruptions between paving  — Ella Fengler
Voordracht raampoezië  — Hannah Boekestijn
Vreemde Vogel  — Karl Karlas
Het Verhouden  — Yavne van der Raaf
De bezielde tuin  — Ella Fengler


Onderbrekingen in de bestrating worden een eerbetoon aan onkruid. De mens word een vreemde vogel. 
ELLA FENGLER De bezielde tuin & Mythologies of weeds, interruptions between paving.

De bezielde tuin is een metaforische zoektocht naar verbinding met de natuur. Het toont met verschillende perspectieven die zowel verontrustend als hoopvol zijn, dat mens en natuur onlosmakelijk verweven zijn. Elementen uit mijn eigen woonomgeving die mij met de natuur verbinden of mij er juist van scheiden, vloeien over in uitgezoomde beschouwingen met het oog op wat kunst kan betekenen in onze relatie met natuur en klimaat.

  • “Ik ben een kunstenaar die werkt met een camera, textiel en krijt in haar handen. Als maker volg ik de intuïtie van mijn met nieuwsgierigheid-overladen innerlijke kind. Ik heb een diepgaande interesse in mensen en hoe onze culturen zich manifesteren in objecten, poëtisch taalgebruik, muziek, dans en rituelen. In mijn werk zoek ik verbinding met anderen en de aarde door me te richten op details. Details van kleinschalige verhalen met een knipoog naar grotere verhalen.

  • Kunst bloeit naar mijn mening het meest als het onderbuik gevoelens uitdrukt en het ondenkbare visualiseert. Ik heb geleerd diep te graven in mijn intuïtie. Doe het maar gewoon, laat het maar gewoon zien en vervolgens kun je met een kritische blik tot de kern komen. Mijn verhalen ontstaan altijd in een proces waarin intuïtief en rationeel te werk gaan zich afwisselen.”

Het project Mythologies of weeds, interruptions between the paving is een eerbetoon aan (on)kruid. Zes planten (brandnetel, heermoes, distel, klaver, haagwinde en paardenbloem) die vaak ‘ongewenst’ zijn worden nieuwe mythes toegekend om de bezieling van de natuur in de stad te herintroduceren.
   In de foto- en videoprojectie ontstaan nieuwe narratieven over onze verschillende relaties met de natuur. De handgeweven weefsels eren de grilligheid van de zes planten. Fragiel, maar hardnekkig. Stekend, maar zacht. Contrasterend, maar versmolten.



The Inspired Garden is a metaphorical quest for connection with nature. With different perspectives that are both disturbing and hopeful, it shows that man and nature are inextricably intertwined. Elements from my own home environment that connect or separate me from nature flow into zoomed-out reflections with a view to what art can mean in our relationship with nature and climate.

  • ‘I am an artist who works with a camera, textiles and chalk in her hands. As a maker, I follow the intuition of my curiosity-laden inner child. I have a deep interest in people and how our cultures manifest in objects, poetic language, music, dance and rituals. In my work, I seek connection with others and the earth by focusing on details. Details of small-scale stories with a nod to bigger stories.

  • Art, in my opinion, flourishes most when it expresses gut feelings and visualises the unthinkable. I have learned to dig deep into my intuition. Just do it, just show it and then you can get to the core with a critical eye. My stories always emerge in a process where intuition and rationality alternate.’


The project Mythologies of weeds, interruptions between the paving is a tribute to (un)weeds. Six plants (nettle, horsetail, thistle, clover, hedge bindweed and dandelion) that are often ‘unwanted’ are assigned new myths to reintroduce the inspiration of nature in the city.    In the photo and video projection, new narratives emerge about our different relationships with nature. The hand-woven fabrics honour the capriciousness of the six plants. Fragile, but persistent. Stinging, but soft. Contrasting, but fused.


Dit is een eerbetoon aan (on)kruid. Zes planten (brandnetel, heermoes, distel, klaver, haagwinde en paardenbloem) die vaak ‘ongewenst’ zijn worden nieuwe mythes toegekend om de bezieling van de natuur in de stad te herintroduceren.

KARL KARLAS (1991) Vreemde Vogel.

Karlas laat zich inspireren door het verstrijken van de tijd en de sporen die dat nalaat. Het fascineert hen hoe dit verandering teweegbrengt bij mens en natuur. Soms worden deze sporen pas na vele jaren zichtbaar; zoals stalactieten en stalagmieten in een grot. Soms verdwijnen deze sporen langzaam weer, zoals een pad in het bos dat na verloop van tijd weer dichtgroeit. Een andere keer zijn het vluchtige sporen die door regen en wind worden weggevaagd of de volgende dag door mensen worden opgepikt, zoals bladeren of sigarettenpeuken op de grond in een park, veren van een vogel of aangespoelde stukjes plastic.

Karlas is geïnteresseerd in restmaterialen van mens en natuur. Sommige bij toeval gevonden, andere met opzet verzameld. Meestal materiaal dat de meerderheid van de mensen als afval zou beschouwen. Zo wordt inspiratie gehaald uit verpakkingsmateriaal, de resten van een verlaten vogelnest of het overtollige materiaal van de verbouwing van een huis. Volgens Karlas ligt er in deze sporen altijd een nieuw verhaal verborgen.
   Karlas werkt intuïtief, dit leidt vaak tot innovatieve combinaties van materialen. Deze komen voort uit associaties en experimenten die ondernomen worden tijdens een artistiek onderzoek. Bij dit onderzoek zijn de materialen het vertrekpunt en leidend in de zoektocht naar antwoorden. Met een sterk gevoel voor verbeelding worden antwoorden op vragen en esthetiek in het dagelijks leven nagestreefd. Karlas is met name gefascineerd door het ‘nog-niet-weten’.

De resulterende sculpturen en installaties laten een kruising zien tussen realiteit en surrealiteit. Het werk roept vragen op over de grenzen tussen het natuurlijke en het kunstmatige door ze op onverwachte manieren met elkaar te verbinden.



Karl Karlas draws inspiration from the passage of time and the traces this leaves behind. Them is fascinated by how this brings about change in both humans and nature. Sometimes these traces only become visible after many years; like stalactite and stalagmite. Sometimes these traces will slowly disappear again, such as a path in the woods that over time closes with the undergrowth once again. Yet other times they are fleeting traces that are wiped away by rain and wind or picked up by people the next day, such as leaves or cigarette butts on the ground in a park, feathers of a bird or pieces of plastic that have washed ashore.

Karlas is interested in leftover materials from both humans and nature. Some found by chance, others collected deliberately. Mostly material that the majority of the people would consider to be waste. For example, inspiration is taken from packaging material, the remains of an abandoned bird's nest or the surplus material from the renovation of a house. According to Karlas there is always a new story to be found in these traces.
   Karlas works intuitively which means that choices are made instinctively during the artistic research process. This leads to innovative combinations of materials. These come from associations and experiments with said materials. When conducting artistic research the materials are the starting point and guiding element. With a strong sense of imagination answers to questions and aesthetics in everyday life are pursued. Karlas is specifically fascinated by the ‘not-yet-knowing’.

The resulting sculptures and installations show a cross between reality and surreality. The work raises questions about the boundaries between the natural and the artificial by connecting them in unexpected ways.

We brengen twee Leidse, en één Amsterdamse maakster naar TROEF om te laten zien hoe de natuur in een stad voor grote mensen overleefd.

YAVNE VAN DER RAAF (1995) Het Verhouden

Van der Raaf ziet zichzelf als een vleesgeworden combinatie tussen een geodriehoek en een losse pols, geserveerd in een gebarsten ovenschaal mét een flinke korrel zout en een nog grover gemalen korrel peper. Met een achtergrond in de neerlandistiek en de typografie weet ze meerdere aspecten van taal te combineren en te bevragen, in zowel schrift als beeld. Yavne gelooft in de kracht van intertekst en is er niet vies van om een knipoog te geven aan (al dan niet) culturele voorgangers. Juist op het kruispunt van die flirt ontstaan de mooiste dingen - wellicht dikgedrukt, cursief, onderstreept.

Voor het werk "Het Verhouden" flirt Yavne met verscheidene disciplines; enerzijds het door haar zo geliefde alfabet, anderzijds "wetmatigheden" vanuit bèta-perspectief. In een drieluik combineert ze letters met de fibonacci-reeks, de gulden snede en de chaos. De moderne stad zit er vol mee, suggereert ze: van de verhoudingen tussen deuren en ramen naar hoe wij ons verhouden tot elkaar.



Yavne van der Raaf envisions herself as an incarnated combination of a geo triangle and a loose cuff, served in a chappy oven dish, taken with a grain of salt and even coarser ground pepper. Coming from a background of Dutch studies as well as typography, she combines and questions multiple aspects of language, both in text and image. Yavne believes in the power of intertext and doesn't averse flirting with, whether or not, cultural utterances done before. Especially on that flirtatious intersection, the most beautiful things can occur - perhaps bold, cursive or in italic.

For her work "The Relating", Yavne flirts with multiple disciplines; on one hand the alphabet she adores, on the other "laws" from a beta-perspective.





Dit Is Het Land Waar Grote Mensen Wonen was on show from 01.04.2023 to 07.05.2023. Many gratitudes to the artists for being part of this exhibition.